Category Archives: தொல்காப்பியம்

எச்சம், சிறப்பே, ஐயம், எதிர்மறை முற்றே, எண்ணே, தெரிநிலை, ஆக்கம் என்று அப்பால் எட்டே உம்மைச் சொல்லே நூல்: தொல்காப்பியம் (சொல்லதிகாரம், இடையியல்) பாடியவர்: தொல்காப்பியர் ’உம்’ என்ற சொல் எட்டு விதமாகப் பயன்படுகிறது: 1. எச்சம் : மீதமிருப்பதைச் சொல்லும்போது உதாரணம் : அங்கே மிருகங்களோடு பறவைகளும் தங்கியிருந்தன 2. சிறப்பு : ஒரு … Continue reading →

முன் என் கிளவி முன்னர்த் தோன்றும் இல் என் கிளவி மிசை றகரம் ஒற்றல்! * கறுப்பும் சிவப்பும் வெகுளிப் பொருள நிறத்துறு உணர்த்தற்கும் உரிய என்ப! நூல்: தொல்காப்பியம் (எழுத்ததிகாரம் & சொல்லதிகாரம்) பாடியவர்: தொல்காப்பியர் ’முன்’ என்ற சொல்லுக்குப் பக்கத்தில் ‘இல்’ என்ற சொல் சேர்ந்தால், அங்கே றகரம் தோன்றும் அதாவது, முன் … Continue reading →

மாற்ற அரும் சிறப்பின் மரபு இயல் கிளப்பின் பார்ப்பும் பறழும் குட்டியும் குருளையும் கன்றும் பிள்ளையும் மகவும் மறியும் என்று ஒன்பதும் குழவியோடு இளமைப் பெயரே நூல்: தொல்காப்பியம் (மரபியல், பாடல் #1) பாடியவர்: தொல்காப்பியர் மரபு வழியை மாற்றுவது கடினம். அந்த அடிப்படையில் பார்க்கும்போது, தமிழில் உள்ள இளமைப் பெயர்கள் ஒன்பது: பார்ப்பு பறழ் … Continue reading →

கடி என் கிளவி வரைவே கூர்மை காப்பே புதுமை விரைவே விளக்கம் மிகுதி சிறப்பே அச்சம் முன்தேற்றுஆ ஈரைந்தும் மெய்ப்படத் தோன்றும் பொருட்டாகும்மே நூல்: தொல்காப்பியம் (#866, உரியியல்) பாடியவர்: தொல்காப்பியர் சூழல்: ஒரே சொல்லுக்குப் பல பொருள்கள் இருக்கக்கூடும் என்று ஓர் உதாரணத்துடன் விளக்குகிறது இந்தப் பாடல் ’கடி’ என்ற சொல்லுக்குப் பத்து பொருள்கள் … Continue reading →